(DI GIACOMO - COSTA) Era de maggio e te cadйano 'nzino, a schiocche a schiocche, li ccerase rosse... Fresca era ll'aria...e tutto lu ciardino addurava de rose a ciento passe... Era de maggio, io no, nun mme ne scordo, na canzone cantбvamo a doje voce... Cchiщ tiempo passa e cchiщ mme n'allicordo, fresca era ll'aria e la canzona doce... E diceva: "Core, core! core mio, luntano vaje, tu mme lasse, io conto ll'ore... chisа quanno turnarraje!" Rispunnev'io: "Turnarraggio quanno tornano li rrose... si stu sciore torna a maggio, pure a maggio io stуngo ccб... Si stu sciore torna a maggio, pure a maggio io stуngo ccб." E sу' turnato e mo, comm'a na vota, cantammo 'nzieme lu mutivo antico; passa lu tiempo e lu munno s'avota, ma 'ammore vero no, nun vota vico... De te, bellezza mia, mme 'nnammuraje, si t'allicuorde, 'nnanz'a la funtana: Ll'acqua, llб dinto, nun se sйcca maje, e ferita d'ammore nun se sana... Nun se sana: ca sanata, si se fosse, gioja mia, 'mmiez'a st'aria 'mbarzamata, a guardarte io nun starrнa ! E te dico: "Core, core! core mio, turnato io sу... Torna maggio e torna 'ammore: fa' de me chello che vuу! Torna maggio e torna 'ammore: fa' de me chello che vuу "