Sjáið, hvar sólin hún hnígur, svífur að kvöldhúmið rótt; brosir hún blítt, er hún sígur, blundar senn foldarheims drótt. Heyrið þér klukku, hún klingir við lágt, kallar í húsin til aftansöngs brátt; klukka! ó, fær oss nú fró, friðinn og heilaga ró. Sjáið, hvar sólin hún hnígur, svífur að kvöldhúmið rótt; brosir hún blítt, er hún sígur, blundar senn foldarheims drótt.