Quid, Chaos, aptarum convulso cardine rerum in formes orbi, tentas inducere vultus ut labefactetur status integer rursus et heu pugnans secum discordia gliscat, in scelus omne ruunt homines facinusque nefandum, ex alio cumulant aliud, virtutis egentes, non nisi Daemoniis acti, et crudelibus ausis, non haec culpa mea est; homines amor argue pravi, Ipse ego Jova genus finxi geniale Deorum, terrarum Dominos ad imaginis Enthea meae numina, consimiles menti, quae vivit in aevum, proh quam degeneres justis a callibus errant, Cur morer in terris Amor haud locus ullus amori, mortua Pax Bellona viget, viget concordia laesa iam causa cecidit, regnant impune Tyranni, eripe me terris Deus aut face corrige terras, Dulcis Amor, remane locus est tibi constans, inter amicitia junctos, et foedere lecti Suavis Amor remane, tibi sic Rosa plurima vernet, Lilia perpetuo vigeant Amaranti.