Willem Verkaik - Wel ben ik donker - текст песни (слова)

Wel ben ik donker, maar toch bekoorlijk, 
 dochters van Jeruzalem, als tenten van Kedar, 
 als paviljoens van Salma.
 Minacht mij niet omdat ik donker ben: 
 de zon heeft mij gekleurd.
 De zonen van mijn moeder waren hard tegen mij;
 zij lieten mij hun wijngaarden bewaken, 
 zo heb ik voor mijn eigen wijngaard niet kunnen zorgen.
 Zeg mij toch, mijn zielsbeminde, waar laat u uw kudde grazen, 
 waar rusten uw schapen in de middag?
 Moet ik soms als een gesluierde de kudden van uw vrienden afgaan?
 Als u niet weet waar hij weidt, schoonste der vrouwen, 
 volg dan het spoor van de kudde, 
 en ga uw geiten hoeden bij de tenten der herders.