Michael Praetorius - Dum surgit tumulo a 12 - текст песни (слова), перевод

Dum surgit tumulo patris proles ætherei,
 tres hilares canunt hoc illi melos Angeli,
 applaudente sacro coelituum choro
 gesti nunc age gaudio,
 gens humana tuæ reddita Patriæ,
 dum princeps tuus emicat,
 devictis Erebi clarior incolis.
 Et tu flammivomæ stygis
 Rector terribilis moestitia infreme,
 dum collum Dominus tuum
 calcat Tartareo fortior agmine.
 O mors vipereo minas rictu terrificas
 jugiter evomens,
 fractis missilibus tuis,
 exarmata animos abjicito feros.
 Coelorum euge penatibus.
 Acclamemus jô
 plaudite claris vocibus & sonis,
 nunc mors nunc Erebus nunc periit Sathan.
 O lux aurea,
 quanta das humano generi gaudia,
 dum fores coelorum referas pijs.
 O lux candida,
 quam magna adimis stygis Rectori spolia,
 Igneo demersas animas dum trahis ex lacu.
 O lux gratior hæc erit,
 qua coleum repetet flammiferum
 potens victor mortis & inferum,
 omnes hanc hilares coelituum chori exorate,
 pia prece.
 Exoptate modis dulce sonantibus,
 faxis pneuma sacrum,
 suo ne dux hic misero sit procul a grege,
 faxis pneuma sacrum,
 suo grex ut pro Domino non renuat mori.
 Styx comburat apostatas.
 Hic grex vivat jô pastor & illius.
 Omnis vox iteret preces:
 hic grex vincat jô pastor & illius,
 Iovam laudet jô polus
 laudet jô mare
 & laudent homines
 Omnis dicat Amen chorus,
 coelo fortis eat clangor,
 Amen Amen.