Jacobus Clemens non Papa - Souterliedekens - Psalm 145 - текст песни (слова)

1.
 Loven so wilt mijn siel den Heer, 
 loven wilt Hem, en dancbaer zijn
 Ick sal hem van goeder herten seer 
 singhen, en loven met bliden schijn.
 Tallen termijn, hem dancken sijn
 Den Heere der heeren, vol alder eeren
 Mijnder sielen medecijn.
 
 2.
 Hopen, betrouwen en wilt doch niet
 op princen, en menschen kindren quaet
 daer men gheen salicheyt in en siet
 want sinen gheest ter aerden gaet
 dan metter daet, haer ghedachten en raet
 sal moeten versmoren en bliven verloren
 want verganclijck is haren staet.
 
 3.
 Salich is hy, dyen Jacobs God
 wesen een hulper wil altijt
 syn hoep in den Heer (dat is het slot)
 is in sinen God ghebenedijt.
 Den hemel wijdt, daertrijck subijt
 die zee, en rivieren, met al haer dieren,
 hy gehmaect heeft sonder respijt.
 
 4.
 Eewich zijn waerheyt hi bewaert.
 dyen men hier onghelijck aen doet
 recht, ende bistant hy verclaert
 ende can gheven spise soet.
 dyen den honger ghemoet die Heere goet
 die bedructe can vanden; en breken haer banden
 die ooghen der blinden hy open doet.
 
 5.
 Recht soe can die Heere snel
 al die ghevallen ligghen daer
 ende beminnen den goeden wel
 den vreemden bewaren, als een vaer;
 den weduwen voerwaer den weezen te gaer
 sal hi ontfanghen, met groot verlanghen
 en breken der sondaers weghen swaer.
 
 6.
 Eewich soe sal regneren, hoort
 God onse Heere, van grooter cracht.
 eewich (al nae zijn heylich woort)
 duern zijn rijck sal, ende macht,
 tot allen gheslacht (Syon dit acht)
 God sal triupherenaltijt regneren;
 houden wilt dit in u ghedacht.